Biegi długie - 10 000m
Mistrzostwa Polski U23 - Lublin 2019 - zdjęcie M.Biczyk
Jak to działa
Biegacze rywalizują na 25 okrążeniach 400-metrowej bieżni. Zaczynają na stojąco i mogą natychmiast zbiec do środka bieżni.
Historia
Starożytni Grecy organizowali szereg imprez przypominających dzisiejsze wyścigi długodystansowe. W połowie XIX wieku wyścigi bukmacherskie były bardzo popularne w Wielkiej Brytanii i USA.
Na igrzyskach olimpijskich bieg na 10 000 metrów mężczyzn jest rozgrywany od 1912 roku, ale dopiero w 1988 roku na igrzyskach mogły rywalizować kobiety.
Czy wiedziałeś
Kiedy Kenenisa Bekele w 2004 roku zdobył tytuł Mistrza Olimpijskiego na 10 000 metrów, ostatnie okrążenie przebiegł w 53,02 sek. - czas na tyle szybki, że na 400 m kobiet podczas Igrzysk w 1964 roku zdobyłby brąz.
Złotym standardem
Etiopczycy i Kenijczycy dominują wśród mężczyzn, podczas gdy Chiny i Etiopia mają silne tradycje w kobiecej rywalizacji.
Ikony – Polska
Janusz Tadeusz Kusociński.
Międzynarodowe zawody lekkoatletyczne Polonii na stadionie Polonii przy ul. Konwiktorskiej 6 w Warszawie. Bieg na 5000 metrów mężczyzn. Prowadzi Janusz Kusociński, za nim Wacław Soldan, Andras Csaplar, Józef Noji, Kazimierz Herman. Zdjecie - Narodowe Archiwum Cyfrowe.
Znany pod pseudonimem „Kusy”, urodził się 15 stycznia 1907 w Warszawie. Dzieciństwo spędził w Ołtarzewie, gdzie jego ojciec Klemens, urzędnik kolejowy, posiadał małe gospodarstwo rolne. Sport zaczął uprawiać w 1925 roku, jako piłkarz, a dopiero później biegacz w Robotniczym Klubie Sportowym Sarmata w Warszawie. W 1928 ukończył Niższą Roczną Szkołę Sadowniczo-Ogrodniczą (d. Królewska Szkoła Sadowniczo-Ogrodowa) w Prószkowie, w obecnym powiecie opolskim. Już w 1931 został wybrany laureatem „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku. W 1938 został absolwentem CIWF w Warszawie. Po ukończeniu studiów pracował, jako nauczyciel wychowania fizycznego, trener, dziennikarz. Był redaktorem naczelnym „Kuriera Sportowego”.
Gdy wybuchła II Wojna Światowa zgłosił się na ochotnika do służby wojskowej. Jako kapral walczył w Kampanii Wrześniowej w kompanii karabinów maszynowych II batalionu 360 Pułku Piechoty. Walczył w obronie stolicy, dwukrotnie ranny m.in. 25 września w obronie Fortu Czerniaków przy ulicy Powsińskiej. 28 września 1939 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych z rozkazu gen. Juliusza Rommla. W czasie okupacji pracował jako kelner w barze „Pod kogutem” przy ul. Jasnej, zwanej Gospodą Sportowców. Zaangażował się wówczas w działalność niepodległościową. Gościom lokalu, w którym pracował dostarczał tajną podziemną prasę.
26 marca 1940 został aresztowany przez Gestapo. Był przesłuchiwany oraz torturowany w celu wymuszenia zeznań. Po dwóch miesiącach aresztu został wywieziony z Pawiaka transportem do Palmir pod Warszawą, gdzie został rozstrzelany w dniu 21 czerwca przez Niemców w ramach akcji AB, mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji. Razem z nim rozstrzelano m.in. Macieja Rataja, marszałka Sejmu w II Rzeczypospolitej, Tomasza Stankiewicza, kolarza, wicemistrza olimpijskiego z igrzysk w Paryżu w 1924 w kolarstwie (4000 m na torze drużynowo), Mieczysława Niedziałkowskiego, członka ponadpartyjnego Komitetu Obywatelskiego przy Dowództwie Obrony Warszawy, Feliksa Żubera, lekkoatletę, uczestnika igrzysk olimpijskich w Amsterdamie w 1928.
Kariera sportowa
W dzieciństwie chciał zostać piłkarzem, grał w wielu amatorskich drużynach, a ostatecznie związał się z Robotniczym Klubem Sportowym Sarmata. Zniechęcony słaby poziomem drużyny, postanowił zrezygnować z dalszej gry. Jego kariera biegacza rozpoczęła się zupełnie przypadkowo w 1925 roku, kiedy na zawodach zorganizowanych z okazji święta robotniczego zabrakło jednego zawodnika do sztafety. Zaproponowano udział Kusocińskiemu, a zespół przy jego wsparciu wygrał.
Ponownie trafił do klubu Sarmata, gdzie startował już w 1926 w biegach na 800 m i 1500 m. Był wielokrotnym mistrzem i rekordzistą Polski w biegach średnich i długodystansowych. Opracował własną metodę treningu interwałowego. Pierwszym i jedynym trenerem Kusocińskiego był Estończyk Aleksander Klumberg. Intensywny trening przynosił coraz lepsze rezultaty. W 1928 został mistrzem Polski. W 1929 przeszedł z „Sarmaty” do KS „Warszawianka”. W 1931 roku został Laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej.
Obok Stanisławy Walasiewiczówny był najpopularniejszym sportowcem Polski międzywojennej. W Polsce jego największym rywalem był Józef Noji.
Jego największym osiągnięciem sportowym było zdobycie złotego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, gdzie w biegu na 10 000 metrów pokonał czołówkę światowych biegaczy, m.in. Finów Lauriego Virtanena i Volmari Iso-Hollo. W 1934 roku został wicemistrzem Europy w Turynie na dystansie 5000 m, dwa dni wcześniej zajmując również 5 miejsce na dystansie 1500 metrów.
Rekordy życiowe:
1500 m – 3.59.4 min,
3000 m – 8.18.8 min,
5000 m – 14.41.2 min,
10 000 m – 30.11.4 min,
Karolina Jarzyńska-Nadolska
Zdjęcie - M.Biczyk
Urodzona 6 września 1981 roku w Oleśnicy. Wielokrotna medalistka mistrzostw kraju na stadionie i w hali, Mistrzyni Polski w biegu na 5000 m (Bydgoszcz 2009r). 28 marca 2010 w Warszawie ustanowiła rekord Polski w półmaratonie – 1.11.37 godz. Niespełna rok później, w japońskim Muragame poprawiła ten rezultat o ponad minutę. W 2017 roku ustanowiła rekord życiowy na tym dystansie ( na nieregulaminowej trasie) – 1.09.54 godz.
W 2012 roku uzyskała w półmaratonie w Nowym Jorku czas 1:11:58, zdobywając miejsce w drużynie olimpijskiej. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie zajęła 36. miejsce w biegu maratońskim, uzyskując czas 2.30.57. W tym samym roku startowała także na mistrzostwach świata w półmaratonie, rozgrywanych w Kawarnie – z czasem 1.13.45, zajęła 20 miejsce.
Rekordy życiowe:
1500 m – 4.17.38 min,
3000 m – 9.02.23 min,
5000 m – 15.25.52 min,
10 000 m – 31.43.51 min, (rekord Polski),
półmaraton – 1.09.54 godz. (wynik lepszy od ówczesnego rekordu Polski, nieuznany jednak za taki z przyczyn regulaminowych),
maraton – 2.26.31 godz.
10 km – 32.08 min. (Rekord Polski)
Opracowanie PJ, dzięki uprzejmości www.worldathletics.org oraz przy wykorzystaniu www.pl.wikipedia.org i innych źródeł.